اصول و تکنیک های نقاشی دیواری

به طور کلی تکنیک‌های نقاشی دیواری به روش های خشک و روش های خیس تقسیم بندی می شود. روش های خشک بر روی سطوح کاملا خشک انجام می شود و دارای طبیعت حساس و متاثر از شرایط محیطی و جوی است. بنابراین انتخاب رنگی که مقاومت قوی نسبت به رطوبت و دما داشته باشند در ماندگاری اثر بسیار مهم است

الف) روش های خشک :

روش های خشک شامل مواردزیر است:

1- تکنیک های نقاشی با رنگ های چسب کازئین:

چسب کازئین یا ماده پنیر از مواد تشکیل دهنده این تکنیک است که به خوبی با آهک ترکیب می شود. آهک از جمله مواردی است که کاربرد در نقاشی دیواری فرسک دارد. این نوع رنگ ها در برابر رطوبت تا حدی مقاومت دارند و در مقابل برگشت پذیری مقاومت می کنند. این نوع رنگ ها انعطاف لازم را ندارند و برای سطوح انعطاف پذیر مانند کاغذ و پارچه مناسب نیست که دلیل آن تردی ماده پنیر است.

احتمال پوسته شدن رنگ ها با استفاده از ماده پنیر وجود دارد. مناسب ترین ماده برای ترکیب با ماده پنیر، آهک است. مثلا ترکیب ماست با آهک، ترکیب پودر ماده پنیر با آب و آهک کشته، ترکیب ماده پنیر و کربنات آمونیوم و آب. معمولا در این روش روی دیوار مرطوب یک لایه آب آهک مالیده می شود و سپس رنگ گذاری می شود. دیوار مرطوب رنگ را جذب می کند.

2- روش تمپرا

روشی است که قدمت تاریخی دارد و در ابتدا روی سطوح چوبی انجام میشد. نکته ای که در این تکنیک وجود دارد استفاده از زرده تخم مرغ به عنوان بست رنگ است. اگر دیوار گچی باشد بهتر است با ماده و مصالح چسبی زیر سازی شود، که در بسیاری از موارد از سفیده ی تخم مرغ رقیق شده با آب می توان استفاده کرد.

3- انکاستیک

واژه ی انکاستیک از کلمه یونانی “enkaustikos” به معنی حرارت دادن گرفته شده است. تعداد زیادی از این نوع نقاشی در منطقه فیوم واقع در مصر، مربوط به قرن سوم پس از میلاد دیده شده است. این نقاشی ها با تکنیک موم داغ بر روی تخته یا بوم کشیده می شوند و بر روی مومیایی ها گذاشته می شوند. این تکنیک را هنر انکاستیک یا نقاشی موم مذاب نیزمی نامند. نکته جالب این نقاشی ها این است که تصویر نقاشی شده با سن و جنسیت مومیایی ها مطابقت دارد. این نقاشی ها زیباترین آثار دوران باستان اند